ՆԱԶԱՐԵԹ | ՆԱԽԱԽՆԱՄՈՒԹՅՈՒՆ | ՆԱԽԱՍԱՀՄԱՆՈՒԹՅՈՒՆ | ՆԱՀԱՏԱԿՈՒԹՅՈՒՆ | ՆԱՎԱԿԱՏԻՔ | ՆԱՎՈՒՄ ՄԱՐԳԱՐԵ (մ. թ. ա. VII դ. երկրորդ կես) | ՆԱՐԵԿԱՎԱՆՔ | Ս. ՆԵՂՈՍ ՍԻՆԱՅԵՑԻ (+450) | ՆԵՍՏՈՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ | Ս. ՆԵՐՍԵՍ ԼԱՄԲՐՈՆԱՑԻ (1153-1198) | Ս. ՆԵՐՍԵՍ ՄԵԾ (մոտ 329-373) | Ս. ՆԵՐՍԵՍ ՇՆՈՐՀԱԼԻ (1102-1173) | Ս. ՆԻԿՈՂԱՅՈՍ ՍՔԱՆՉԵԼԱԳՈՐԾ (+IV դ.) | ՆՇԽԱՐ | ՆՈՅ ՆԱԽԱՀԱՅՐ | ՆՈՐ ԿԻՐԱԿԻ | ՆՈՐ ՎԱՐԱԳԱՎԱՆՔ | ՆՈՐԱՎԱՆՔ | Ս. ՆՈՒՆԵ ԵՎ Ս. ՄԱՆԵ ԿՈՒՅՍԵՐ (IV դ.)

---

id364Ս. Ներսես Լամբրոնացին (աշխարհիկ անունը՝ Սմբատ), որին կոչել են երկրորդ Պողոս Տարսոնացի առաքյալ, ծնվել է Կիլիկիայի Լամբրոն դղյակում: Նրա ծնողները, որոնք անվանի ազնվականներ էին, ուխտել էին իրենց զավակին նվիրել Աստծուն:

Սմբատն իր սկզբնական հոգևոր կրթությունը ստացավ ծննդավայրից ոչ հեռու գտնվող Սկևռայի վանքում՝ աչքի ընկնելով սուրբ վարքով և ուշիմությամբ: Նա 16 տարեկան էր, երբ ս. Ներսես Շնորհալին, տեսնելով երիտասարդի ընդունակություններն ու շնորհները, նրան քահանա ձեռնադրեց՝ իր անունով կոչելով Ներսես: Կարճ ժամանակում Ներսեսն այնքան հռչակվեց, որ համաքաղաքացիները թախանձեցին նրան դառնալ իրենց եպիսկոպոսը և Սկևռայի վանքի առաջնորդը: Բայց նա հեռանալով՝ հաստատվեց Տարսոնի լեռներում գտնվող միանձանց վանքում:
1175 թ. Լամբրոնացին ձեռնադրվեց Տարսոնի արքեպիսկոպոս: Որպես հոգևոր հովիվ՝ նա խիստ ողորմած ու հոգատար էր իր հոտի հանդեպ. իրեն տրված հրաշագործության շնորհով շատերին փրկեց ախտերից և ազատեց դևերից՝ մշտապես քարոզելով Քրիստոսի ճշմարիտ հավատը, ինչպես նաև հորից ժառանգած նյութական միջոցներով օժանդակեց դպրոցներին ու գրչատներին, գնեց նոր ձեռագրեր, կառուցեց նոր եկեղեցիներ:
Նրա սրբության և իմաստության համբավը տարածված էր ոչ միայն Հայաստանում, այլև հույների, լատինների և ասորիների մեջ:
Իր ոչ երկարատև կյանքի ընթացքում ս. Ներսեսը գրել է պատարագի, սաղմոսների, Սողոմոնի Առակների, Ժողովողի, 12 մարգարեների և ս. Հովհաննես ավետարանչի «Ննջման պատմության» մեկնությունները, բազմաթիվ ճառեր Տերունական տոների մասին, ս. Ներսես Շնորհալու չափածո վարքը, նամակներ և խրատներ, ինչպես նաև հեղինակել է ավելի քան երկու տասնյակ շարականներ:
Կյանքի վերջին շրջանում նա Լևոն II թագավորի արքունական ատենադպիրն էր, խորհրդատուն և թարգմանիչը:
Լամբրոնացին վախճանվեց տարաժամ և անսպասելի՝ պատարագ մատուցելուց հետո, 45 տարեկանում: Նրա աճյունը փառքով ամփոփեցին Սկևռայի վանքում: