|
|
Ս. ԽԱԴ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ (+370) | ԽԱՂՈՂՕՐՀՆԵՔ | ԽԱՉ | ԽԱՉԱԿՆՔՈՒՄ | ԽԱՉԱՓԱՅՏ | ԽԱՉԵԼՈՒԹՅՈՒՆ | ԽԱՉՎԱՌ | ԽԱՉՎԵՐԱՑ | ԽԱՉՔԱՐ | ԽԾԿՈՆՔԻ ՎԱՆՔ | ԽՆԿԱՄԱՆ | ԽՆԿԱՆՈՑ | ԽՆԿԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՀԵՄՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՆԱՐՀՈՒԹՅՈՒՆ | ԽՈՍՏՈՎԱՆԱՀԱՅՐ | ԽՈՍՐՈՎ ԱՆՁԵՎԱՑԻ (մոտ +964) | ԽՈՐ ՎԻՐԱՊԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐԱԿԵՐՏԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐԱՆ | ԽՈՐԱՆԱՇԱՏԻ ՎԱՆՔ | ԽՈՐՀՐԴԱՆԻՇ | ԽՈՐՀՐԴԱՆՈՑ | ԽՈՐՀՐԴԱՎՈՐ ԸՆԹՐԻՔ | ԽՈՐՀՈՒՐԴ | ԽՈՒՅՐ | ԽՈՒՆԿ ԽԱՂՈՂՕՐՀՆԵՔ Խաղողը հնագույն քաղաքակրթություններում եղել է բերքառատության և բարեկեցության խորհրդանիշ: Լինելով գինու հիմնական հումքը՝ այն խորհրդանշել է վայելչական ու անհոգ կյանքը: Այդ պատճառով հին երկրներում, այդ թվում և Հայաստանում, բերքատվությանը նվիրված հեթանոսական արարողություններում խաղողը եղել է ծեսի կարևոր բաղադրիչը: Սուրբ Գրքում խաղողն ու գինին խորհրդանշում են հոգևոր բարիքը [տե՛ս Երգ. 1.2; 7.8, Մատթ. 7.16, Ղուկ. 10.34] և վերերկրային, երանելի կյանքը [Մարկ. 14.25, Հովհ. 2.10]: Քրիստոս Իրեն անվանում է ճշմարիտ որթատունկ, իսկ Իր հետևորդներին՝ որթատունկի ճյուղեր [տե՛ս Հովհ. 15.5]:Քրիստոնեության դառնալուց հետո Հայաստանում պահպանվեց խաղողի ծիսական կիրառությունը. այն որդեգրվեց Եկեղեցու կողմից՝ խաղողի օրհնության կամ խաղողօրհնեքի արարողությամբ: Քանի որ խաղողի առաջին բերքատվության շրջանը համընկնում է Վերափոխման տոնակատարության ժամանակի հետ, խաղողօրհնեքը կցվել է այդ տոնին և կատարվում է անմիջապես պատարագից հետո: Եկեղեցի բերված խաղողի ողկույզների օրհնությամբ խորհրդանշորեն օրհնվում են նաև Հայաստանի բոլոր այգիները:  Ս. Աստվածածնի Վերափոխման տոն, Ս. Էջմիածնի Մայր տաճար Լուսանկար՝ Մարտին Շահբազյանի |
