ՊՂՆՁԵ ՕՁ
id416Եգիպտոսից
Ավետյաց երկիր ընթանալու ճանապարհին, որն անցնում էր անապատով,
իսրայելացիներն աղաղակ բարձրացրին առ
Աստված ու
Մովսեսին ասացին. «Եգիպտացիների երկրում գերեզմաններ չկայի՞ն, որ մեզ բերեցիր այստեղ՝ անապատում սպանվելու: Այս ի՞նչ բերեցիր մեր գլխին, ինչո՞ւ մեզ հանեցիր Եգիպտոսից: Մի՞թե եգիպտացիների երկրում քեզ չասացինք, թե՝ թո՛ւյլ տուր, որ ծառայենք եգիպտացիներին: Մեզ համար ավելի լավ կլիներ, որ ծառայեինք եգիպտացիներին, քան մեռնեինք այս անապատում» [
Ել. 14.11-12]:
Նրանց այս ապերախտության համար
Աստված թունավոր օձեր ուղարկեց, որոնք խայթում և սպանում էին մարդկանց: Ժողովուրդը, հասկանալով, որ պատժվում է,
զղջաց և դիմեց
Մովսեսի օգնությանը: Ի պատասխան
Մովսեսի աղոթքի՝
Աստված պատվիրեց նրան, որ պղնձից մի օձ պատրաստի և ձողի վրա դրած՝ այն բարձրացնի ի ցույց ժողովրդի՝ ասելով. ով որ օձից խայթվի, թող նայի պղնձե օձին և չի մեռնի:
Մովսեսն արեց, ինչպես որ պատվիրել էր Տերը: Եվ օձից խայթվողները, նայելով պղնձե օձին,
փրկվեցին: Այսպես Տերը խրատեց Իր ժողովրդին՝ նրան դրդելով
հավատալ Իր խոսքին և վայելել վերջինիս հրաշալի իրագործումը [
Թվ. 21.6-9]:
Մովսես մարգարեն անապատում բարձրացնում է պղնձե օձը
XIX դ.: Հեղինակ՝ Յուլիուս ֆոն Կարոլսֆելդ
Պղնձե օձը նախօրինակն էր
Քրիստոսի: Ակնարկելով Իր
խաչելության մասին՝ Հիսուսն ասաց. «Ինչպես որ Մովսեսը անապատում բարձրացրեց օձը, այնպես էլ Մարդու Որդին պետք է բարձրանա, որպեսզի ով Նրան հավատում է, հավիտենական կյանք ընդունի» [
Հովհ. 3.14-15]: Եվ ինչպես որ
իսրայելացիները, նայելով պղնձե օձին, բժշկվեցին, այնպես էլ նրանք, ովքեր
հավատով նայում են խաչված
Քրիստոսին, ազատագրվում են
մեղքի խայթոցից և արժանանում
փրկության: