Ամենից առաջ հոգա խորհուրդներիդ մաքրության համար, ինչի մասին [Դավիթ] մարգարեն ասում է. «Աստված փառավորված է Իր սրբերի խորհրդում» [Սաղմ. 88.8]: Ինչպես որ ծառան սպասում է իր տիրոջ հրամանին, այդպես էլ բոլոր զգայարանները կառավարվում են խորհուրդների միջոցով. քանզի բարին նախ խորհում են և ապա գործում, ինչպես դարձյալ ասում է մարգարեն. «Չարիք հղացավ և ծնեց անիրավություն» [Սաղմ. 7.15]: Դարձյալ՝ նախ խորհուրդներով սիրում են և ապա տալիս պարգևներ, ինչպես որ նախ Հովնաթանի հոգին կապվեց Դավթին, և ապա նա, իր հանդերձները հանելով, հագցրեց նրան [տե՛ս Ա Թագ. 18.1-4]: Նախ խորհուրդներով ատում են և ապա սպանում, ինչպես որ Հովսեփի եղբայրները նախ ատեցին նրան և ապա վաճառեցին Եգիպտոս [տե՛ս Ծն. 37.4-29]: ....
Աղտեղի խորհուրդների պատճառ են լինում եղբորը չարախոսելն ու բամբասելը, ատելը կամ հպարտանալը: Այդժամ Քրիստոս Աստված թույլ է տալիս, որ խորհուրդները վրա հասնեն ու միտքդ խավարեցնեն: Իսկ երբ հեզ ես ու խոնարհ, ողորմած, մարդասեր և խաղաղարար, Նա հալածում է խռովարար խորհուրդները, և միտքդ լուսավորվում է: Դարձյալ՝ անմաքուր խորհուրդների պատճառ են լինում աղոթքից ու աշխատանքից ծուլանալը, երբ քեզ տալիս ես քնի ու հանգստյան. այդժամ սատանան խորհուրդների որոմը սերմանում է սրտիդ մեջ ու քո միտքը խավարեցնում: Իսկ երբ արթուն ու զգոն ես, աղոթող և խելամիտ, հալածվում են գարշելի խորհուրդները, և միտքդ լուսավորվում է: Աղտեղի խորհուրդների պատճառ է և այն, որ առավել զբաղվում ես երկրային հոգսերով. այդժամ այլ խորհուրդների հետ մեկտեղ ներխուժում են պոռնկական խորհուրդները և միտքդ խավարեցնում: Իսկ երբ քեզ զսպում ես մարմնավոր խորհուրդներից, [սկսում ես] խորհել հոգևորը, և քո միտքը լուսավորվում է:
Երբ [անմաքուր] խորհուրդներ են գալիս, զարհուրի՛ր, մարտնչի՛ր, խոստովանի՛ր ու ապաշխարի՛ր, որ չընտելանաս ու չսովորես [նրանց], այլ հաղթես: ....
Եվ ինչպես որ թշնամու գալուց առաջ նախ պարսպում են քաղաքը, այդպես էլ դու նախ պարսպիր միտքդ պահքով, աղոթքով ու արտասուքով: Աստված կտեսնի քո ջանքը և միտքդ կլուսավորի:
Մի՛ թերագնահատիր խորհուրդների հանցանքները, քանզի հպարտությունը, նախանձն ու ատելությունը խորհուրդներով են կատարվում և խոշորագույն մեղքեր են: Քանի դեռ թշնամին հեռու է ամրոցից, հեշտ է նրանից զգուշանալ, իսկ երբ նա կռվով գրավի ամրոցը և մտնի ներս, դժվար կլինի այնտեղից հանել նրան: Այդպես էլ դու, քանի դեռ խորհուրդների պատերազմը հեռու է մտքիդ ամրոցից, զգուշացի՛ր նրանից, իսկ երբ կռվով գրավի ամրոցդ ու ներս խուժի, այնժամ առավել դժվարին հոգսեր կպատճառի քեզ: Ուստի զորացի՛ր և խորհուրդներդ միշտ աստվածահաճո՛ պահիր, որպեսզի դառնաս Սուրբ Հոգու տաճար: