ԲԱԲԵԼՈՆՅԱՆ ԱՇՏԱՐԱԿԱՇԻՆՈՒԹՅՈՒՆ
id084Նոյի սերունդները,
համաշխարհային ջրհեղեղից հետո բազմանալով,
Արարատ լեռան կողմերից աստիճանաբար սկսեցին շարժվել դեպի Սենաարի երկիրը (հնում այսպես էին կոչում Միջագետքը): Դա մի ընդարձակ հարթավայր էր, որը ոռոգվում էր Տիգրիս և Եփրատ գետերի ջրերով:
Նրանք խոսում էին մեկ լեզվով:
Քանի որ նրանց մեջ էլ սկսեց զարգանալ
մեղքը, հիշելով
ջրհեղեղի պատիժը՝ իրենց ապահով չէին զգում: Եվ փոխանակ
զղջալով ապավինելու Արարչի ողորմածությանը, նրանք միաբանվելով որոշեցին մի քաղաք կառուցել և այնտեղ՝ մինչև
երկինք հասնող մի բարձր աշտարակ, որի մեջ պատսպարվելով՝ կխուսափեին հնարավոր նոր պատուհասից: Բազում տարիներ նրանք կառուցում էին աշտարակը, բայց այն անավարտ մնաց, քանի որ նրանց նպատակը հաճելի չէր Տիրոջը: Նա չհանդուրժեց այդպիսի ամբարտավանություն և խառնեց այդ մարդկանց լեզուները, և նրանք դադարեցին հասկանալ միմյանց, որի պատճառով ընդհատվեց աշտարակի կառուցումը:
Բաբելոնյան աշտարակաշինություն
Վիեննայի Արվեստի պատմության թանգարան, 1963 թ.
Հեղինակ՝ Յան Բրեյգել Ավագ
Եվ այդպես,
Աստծո կամքով, չիրականացավ այդ խելահեղ ու մեծամիտ ծրագիրը, և մարդիկ ցրվեցին աշխարհով մեկ: Նրանցից էլ առաջացան տարբեր ժողովուրդներ, որոնք առ այսօր խոսում են տարբեր լեզուներով:
Այդ քաղաքը կոչվեց Բաբելոն, որ նշանակում է խառնակություն [
Ծն. 11.1-9]: